Hizbü'l-Kur'ân
75. Ve böylece biz, kesin iman edenlerden olsun diye İbRahîm’e, göklerin ve yerin melekûtunu (hükümranlığını) gösteriyorduk.
76. Üzerine gecenin karanlığı basınca bir yıldız gördü,’’ Rabbim budur,’’ dedi. Yıldız batıp gözden kaybolunca,’’ Batanları sevmem,’’ dedi.
77. Ay’ı doğarken görünce “ Rabbim budur,’’ dedi. O da batıp gözden kaybolunca, “Rabbim bena doğru yolu göstermezse elbette yoldan sapan topluluklardan olurum”, dedi.
78. Güneşi doğarken görünce; “ Rabbim budur, bu daha büyüktür,’’ dedi. O da batıp gözden kaybolunca; “ Ey kavmim, ben sizin Allah’a ortak koştuklarınızdan beriyim,’’ dedi.
79. Ben bir hanif olarak yüzümü, gökleri ve yeri yoktan yaratmış olan Allah’a çevirdim ve ben Allah’a ortak koşanlardan değilim.
80. Kavmi onunla tartışmaya başladı. Beni doğru yola iletmiş olan Allah hakkında benimle tartışmaya mı giriyorsunuz? dedi. Ben, rabbimin bir şey dilemesi dışında sizin ortak koştuğunuz şeylerden korkmam. Rabbim ilmiyle her şeyi kuşatmıştır. Hiç düşünüp ibret almıyor musunuz?
81. Allah’ın, size haklarında hiçbir hüccet indirmediği şeyleri ona şirk koşmaktan korkmuyorsunuz da, ben sizin şirk koştuğunuz şeylerden nasıl korkarım! Şimdi biliyorsanız söyleyin; bu iki gruptan hangisi daha çok güvende olmaya layıktır?
82. İman edenler ve imanlarını zulüm ile bulaştırmamış olanlar yok mu, işte güven onlarındır ve onlar doğru yolu bulmuş olanlardır.
