Bak, şu sarayın kubbe-i âlisinde mühim lamba  ^(Haşiye) o zatın işaretiyle, bir iken, ikileşiyor. Demek, bu memleket, bütün mevcudatıyla, onun memuriyetini tanıyor. Onu, “O gaybî zat-ı muciznümanın has ve doğru bir tercümanıdır, bir dellâl-ı saltanatı ve tılsımının keşşafı ve evamirinin tebliğine emin bir elçisi” olduğunu biliyorlar gibi, onu dinleyip itaat ediyorlar. İşte bu zatın her söylediği sözü, etrafındaki bütün aklı başında olanlar, “Evet, evet, doğrudur.” derler, tasdik ederler. Belki şu memlekette, dağlar, ağaçlar, bütün memleketi ışıklandıran büyük nur lambası ^(Haşiye) onun işaret ve emirlerine baş eğmesiyle, “Evet, evet, her dediğin doğrudur.” derler.

   İşte ey sersem arkadaş! Şu padişahın hazine-i hassasına mahsus bin nişan taşıyan şu nurani ve muhteşem ve pek ciddi zatın bütün kuvvetiyle, bütün memleketin ileri gelenlerinin taht-ı tasdikinde bahsettiği bir zat-ı muciznümadan ve zikrettiği evsafından ve tebliğ ettiği evamirinde hiçbir vecihle hilâf ve hile bulunabilir mi? Bunda hilâf-ı hakikat kabilse, şu sarayı, şu lambaları, şu cemaati, hem vücudlarını, hem hakikatlerini tekzib etmek lâzım gelir. Eğer haddin varsa buna karşı itiraz parmağını uzat, gör, nasıl parmağın, bürhan kuvvetiyle kırılıp, senin gözüne sokulacak.

   ON İKİNCİ BÜRHAN: Gel, ey bir parça aklı başına gelen birader! Bütün on bir bürhan kuvvetinde bir bürhan daha göstereceğim.