DUSTÛRÊ ŞIMA YO ÇARIN

   Meziyetanê biraranê xo şexsê xo de û fazîletanê înan xo de tesawwur kerdiş, şerefê înan reyra şakîrane îftîxar kerdene yo.

   Mabênê ehlê tasawwuf de termê “fena fîş şêx, fena fîr resûl” est ê. Ez sofî niya. Labelê no dustûrê înan, meslegê ma de bi suretê “fena fîl îxwan” de yew dustûro rind o. 

   Mabênê biraran de ney ra “tefanî” vajyêno. Yanî, yewbînan miyan de fanî biyene yo. Yanî, hîssiyatê nefsê xo xo vîra kerdiş, meziyet û hîssiyatê biraranê xo reyra bifikir ciwiyayene yo.

   Xoma esasê meslegê ma birareya. Nêgra munasebeto ke mabênê pî û ewladî de, şêx û murîdî de yo niyo. Belkî wasiteyê rastikên ê birarey î. Eke bibo belkî yew ustadiye keweno miyan. Seba ke meslegê ma “xalîliye” yo, meşrebê ma “xîllet” o. Xîllet zî, lazim o ke kê dosto tewr nizdî û embazo tewr fedekar û hemraywano tewr teqdîrkerdox û biraro tewr ciwanmêrd bibî. Esl û esasê/bingehê no xilletî îxlaso samîmî yo. Merdimo ke îxlaso samîmî şikneno, tîtikê quleyê no xilletî ra gineno war. Îhtîmal o ke bikewo yew çala gelek xorîne; orte de ca nîvîneno ke bitepîşo.

   Ya, sek hal o, rayîr di aseno. Êyê ke no meslegê ma ke sey cadeyo xişn ê Qur-anî yo ra abirînî, îhtîmal o ke bêzanayîş dişmenê ma ê qewetê dînsizey rê ardim bikerî. Înşallah kesê ke rayîrê Rîsaleya Nurî ra dekewtî daîreyê Qur-ano Mucîzul Beyanî, sadir go qewet bidî nurî, îxlas û îmanî, go ayhawa çalikan de îskut nêkerî.