Gama ke rastê yew keleşî bêro vano: “Ez namebê filan serekî geyrena” keleş degeyreno (seqriyeno), têkilê ey nêbeno. Gama ke keweno bin yew xeyme, semedê ay nameyî hurmet vîneno. O bîno nefsxişn seyehet de xafilê ke ey serî ser de yenî tarîf nêbenî. Tim ters ra lerzeno. Sadir (daîm) parse geyreno. Hem zelîl hem zî rezîl beno.

   Herê hey nefsê mino qurre! Ti o raywan î. Na dinya zî yew deşt a. ‘Ecz û muhtaceya to bêhed î. Dişmen û hewcedariya to bêpeynî yî. Madem winî yo; nameyê Malikê Ebed û Hakîmê Ezelî bigêri ke wayîrê na deştî yo. Ta ke ti parseyê temamê alemî û tersê temamê hedîseyan ra bixelisî.

   Eya, na kelîma hende yew xiznaya mubarek a ke 'ecz û xizaneya toya bêpeynî reyra to Homay Taela ra, wayîrê qudret û rehmetê bêhed û bêhesab ra bestena (girey dana). Huzbarê Qadirê Rehîm de, ‘ecz û xizaney to rê benî şefaetkarê tewr meqbul.

   Eya, o ke na kelîma reyra têgeyreno, haway merdimo ke şino eskerey, bi nameyê dewlete hereket keno. Yewekî ra nêterseno. Vano: “Qandê qanûnî, qandê dewlete.” Heqdê heme gurî ra yeno. Vera heme çî vindeno.

   Ma verî vatibi: Heme mewcudat ziwanê xoyê xususî reyra “Bîsmîllah” vano. Eceb rast o?

   Ya, senî ke ti vînî yew mêrik bi xo tena ame yew şaristan, topê însanan o şaristan ra zorkanî vet û raykerd cayêna, zorakî hemînî dayî şuxulnayîş. Ay çax merdim zano ke: O mêrik taqet û qewetê xo reyra hereket nêkeno. Belkî o yew esker o. Bi nameyê dewlete hereket keno. Paşta xo daya yew padîşahî, qewet û taqetê xo ey ra gêno.

   Sey nê mîsalî, heme çî bi nameyê Homay hereket keno. Bezre û dendikê qitalekî xo ser darê zaf xişnan hewanenî. Barê sey koyan wegînî. Nîhayî her yew dare “Bîsmîllah” vana. Destanê xo xiznaya Rehmetê Homay ra kîp meywe dekena û ma rê îkram kena. Her yew bostan “Bîsmîllah” vano,