Üçüncü Dersin Zeyli
Ey Said-i kasır, âciz ve fakir! Bilmelisin ki: Senin mahiyet-i nefsinde, nihayetsiz bir kusur, nihayetsiz bir acz, nihayetsiz bir fakr, nihayetsiz bir ihtiyaç, nihayetsiz âmâl dercedilmiş. Cenab-ı Fâtır-ı Hakîm, nasılki açlık ve susuzluğu midene vermiş, tâ ihsanatını ve lezaiz-i nimetini tanıyasın. Onun gibi, seni kusur ve fakr ve ihtiyaçtan terkib etmiş, tâ mirsad-ı kusurun ile Fâtır-ı Zülcelal'in seradikat-ı cemal ve kemaline ve mikyas-ı fakrın ile derecat-ı gına ve rahmetine ve mizan-ı aczin ile meratib-i iktidar ve kibriyasına ve fihriste-i ihtiyacatın tenevvüü ile enva'-ı niam ve ihsanatına bakabilesin ve tanıyasın ve vazife-i hilkatini eda edesin.
Bundan bil ki: Gaye-i fıtratın, ubudiyettir. Ve ubudiyet odur ki; sen, Fâtır-ı Zülcelal'in dergâh-ı rahmetinde
اَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ
ve
سُبْحَانَ اللّٰهِ
ile kusurunu.. ve
حَسْبُنَا اللّٰهُ
ve
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ
ile fakrını.. ve
اَللّٰهُ اَكْبَرُ
ve
لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ اِلَّا بِاللّٰهِ
ile ve istimdad ile aczini ilân etmek ve âyine-i ubudiyetin ile cemal-i rububiyetini izhar etmektir.
