İ’lem eyyühe’l-aziz! Kâinat bir şeceredir. Anâsır onun dallarıdır. Nebatat yapraklarıdır. Hayvanat onun çiçekleridir. İnsanlar onun semereleridir. Bu semerelerden en ziyadar, nurlu, ahsen, ekrem, eşref, eltaf seyyidü’l-enbiya ve’l-mürselîn, imamü’l-müttakîn, habib-i rabbü’l-âlemîn Hazret-i Muhammed’dir.