بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

   Aziz, sıddık kardeşlerim,

   Sizin sebat ve metanetiniz, masonların ve münafıkların bütün planlarını akim bırakıyor.

   Evet kardeşlerim, saklamağa lüzum yok. O zındıklar, Risale-i Nur’u ve şakirdlerini tarikata ve bilhassa Nakşî tarikatına kıyas edip, o ehl-i tarikatı mağlub ettikleri planlar ile bizleri çürütmek ve dağıtmak fikriyle bu hücumu yaptılar.

   Evvela: Ürkütmek ve korkutmak ve o mesleğin sû-i istimalâtını göstermek.

   Ve saniyen: O mesleğin erkânlarının ve müntesibînin kusuratlarını teşhir etmek.

   Ve salisen: Maddiyyun felsefesinin ve medeniyetin cazibedar sefahetiyle ve uyutucu lezzetli zehirleriyle ifsad etmek ile mabeynlerinde tesanüdü kırmak ve üstadlarını ihanetle çürütmek ve mesleklerini fennin, felsefenin bazı düsturlarıyla nazarlarından sukut ettirmekdir ki, Nakşîlere ve ehl-i tarikata karşı istimal ettikleri aynı silâh ile bize hücum ettiler, fakat aldandılar. Çünkü; Risale-i Nur’un mesleği ve esası; ihlâs-ı tam ve terk-i enaniyet ve zahmetlerde rahmeti ve elemlerde bâki lezzetleri hissedip aramak ve fani ayn-ı lezzet-i sefihanede elîm elemleri göstermek ve imanın bu dünyada dahi hadsiz lezzetlere medar olduğunu ispat etmek ve hiçbir felsefenin eli yetişmediği noktaları ve hakikatları ders vermek olduğundan, onların planlarını inşaallah tam akim bırakacak ve meslek-i Risale-i Nur ise tarikatlara kıyas edilmez diye onları susturacak.

   Bir Lâtife:

   Bu sabah, yanımdaki jandarma koğuşundan birisi beni çağırdı, pencereye çıktım. Dedi: “Bizim kapımız kendi kendine kapandı, ne yapıyoruz açılmıyor.” Ben de dedim: “Size bir işarettir ki; nöbetdar olduğunuz ve üstlerinden kapıları kapattığınız adamların içinde sizin gibi masumlar var. Hattâ on seneden beri görmediğim bir kardeşimle bir dakika görüşmek bahanesiyle bana ihanet ve başka bir bahane ile dış kapımızın ikincisini dahi kapadılar. Onun cezası olarak, sizin kapınız dahi kapandı.”

Said Nursî

***