İşte şimdi hizmet vaktidir.

.....................

   Elhasıl: İslâm uyandı ve uyanıyor. ^(Haşiye) Fenalığı fena, iyiliği iyi olarak gördüler. Evet, şu dereler aşâirini tevbekâr eden işte bu sırdır. Hem de bütün İslâm yavaş yavaş bu istidadı almakta ve kesbetmektedir. Lâkin sizler bedevi olduğunuzdan ve fıtrat-ı asliyeniz oldukça bozulmamış olduğundan, İslâmiyetin kudsi milliyetine daha yakınsınız.

........................

   Seyahatımda beni tanımayanlar kıyafetime bakıp beni tacir zannettiklerinden derlerdi ki:

   S- Tacir misin?

   C- Evet tacirim, hem de kimyagerim.

   S- Nasıl?

   C- İki madde var mezcettiriyorum. Biri tiryak-ı şâfi, biri elektrik-i muzi tevellüd eder.

   S- Nerede bulunur?

   C- Medeniyet ve fazilet çarşısında; cephesinde insan yazılı, iki ayak üstünde olan, sandıkta ki; üstünde kalb yazılan, siyah veya pırlanta gibi parlak olan bir kutudadır.

   S- İsimleri nedir?

   C- İman, muhabbet, sadakat, hamiyet!...

 Ceride-i seyyare, ebu lâ-şey, ibnü’z-zaman,

ehu’l-acaib, ibnü ammi’l-garâib

Saidü’l-Kürdî en-Nursî

***

   Sonra Van’dan Şam’a gider. Şam ulemasının ilhahı ve ısrarı üzerine, Camiü’l-Emevîde on bine yakın ve içerisinde yüz ehl-i ilim bulunan azim bir cemaate karşı bir hutbe irad eder. Bu hutbe fevkalâde takdir ve tahsin ile kabule mazhar olur. Bilâhare, buradaki hutbesi, Hutbe-i Şamiye namıyla tab’edilmiştir.