وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰى  cümlesi ile sarahata yakın bir tarzda o risaleye işaret eder ve Sure-i  وَالطُّور  ’yi bırakarak  وَالذَّارِيَات  ’den sonra   وَالنَّجْمِ  Suresini zikretmesi bu işareti kuvvetlendirir.

   Hem şakk-ı kamer mucizesini münkirlere karşı kuvvetli deliller ile isbat eden Mirac Risalesi’nin zeyli bulunan “Şakk-ı Kamer Risalesi” namında Otuz Birinci Mertebenin ahirinde olan o risaleye, Hazret-i İmam-ı Ali (r.a.) şakk-ı kameri nass-ı sarih ile zikreden Sure-i  اِقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ  ’den iktibas ederek Otuz Birinci Mertebenin akabinde zikredilen  وَبِاِقْتَرَبَتْ لِىَ الْاُمُورُ تَقَرَّبَتْ  fıkrasıyla sarahata yakın işaret eder.

   Malumdur ki; Risale-i Nur başta otuz üç adet Sözler’dir ve “Sözler” namıyla yâd edilir. Fakat, Otuz Üçüncü Söz müstakil değil, belki otuz üç adet Mektubat’tan ibarettir. Ve Mektubat namıyla zikredilir. Sonra Otuz Birinci Mektub dahi müstakil değil, belki otuz bir adet Lem’alar’dan mürekkebdir. Ve Lem’alar adı ile müştehirdir. Sonra Otuz Birinci Lem’a dahi müstakil olmamış, o da inşaallah otuz bir adet Şualar’dan mürekkeb olacak. el-Ayetü’l-Kübra Yedinci; ve bu risale Sekizinci Şualardır. Demek Sözlerin hatimesi, Otuz İkinci Sözdür. Hem Risale-i Nur’un yıldızları içinde bir güneş hükmünde şakirdlerince telâkki edilen Otuz İkinci Söz namındaki Üç Mevkıflı risale-i harika ve camia ve Sözler’in bir cihette hatimesi ve cemiyetli neticesi olan o risaleye Hazret-i İmam-ı Ali (r.a.) onun fevkalâde ehemmiyetini ve câmiiyetini göstermek için Kur’an’ın çok sureleriyle birden Otuz İkinci Mertebede  وَبِسُوَرِ الْقُرْاٰنِ حِزْبًا وَ اٰيَةً  kasemiyle Otuz İkinci Mertebede bulunan o câmi risaleye işaret eder. Risale-i Nur’un Otuz Üçüncü Sözü ise, bundan evvel beyan ettiğimiz gibi otuz üç adet mektuplardan ibaret ve Mektubat namında otuz üç kitap ve yüzden ziyade risalelerdir.