diye birinci fıkrasıyla Yedinci Şua’a işaret etmiş. Öyle de, aynı fıkra ile “Âlî Bir Tefekkürname ve Tevhide Dair Yüksek Bir Marifetname” namında olan Yirmi Dokuzuncu Arabî Lem’aya dahi işaret eder. İkinci fıkrasıyla ism-i âzam ve sekine denilen esma-i sitte-i meşhurenin hakikatlerini gayet âlî bir tarzda beyan ve isbat eden ve Yirmi Dokuzuncu Lem’ayı takip eyleyen Otuzuncu Lem’a namında altı nükte-i esma risalesine  بِاَسْمَائِكَ الْحُسْنٰى اَجِرْنٖى مِنَ الشَّتَتْ   cümlesiyle işaret ettiğinden sonra akabinde risale-i esmayı takib eden Otuz Birinci Lem’anın Birinci Şuaı olarak otuz üç ayet-i Kur’aniyenin Risale-i Nur’a işaratını kaydedip hesab-ı cifrî münasebetiyle baştan başa ilm-i hurûf risalesi gibi görünen ve bir mucize-i Kur’aniye hükmünde bulunan risaleye  حُرُوفٌ لِبَهْرَامٍ عَلَتْ وَ تَشَامَخَتْ   kelimesiyle işaret edip, derakab  وَاسْمُ عَصَا مُوسٰى بِهِ الظُّلْمَتُ انْجَلَتْ   kelâmıyla dahi risale-i hurûfiyeyi takib eden ve el-Ayetü’l-Kübra’dan ve başka Resail-i Nuriye’den terekküb eden ve Asâ-yı Musa namını alan ve asâ-yı Musa gibi, dalâletin ve şirkin sihirlerini iptal eden Risale-i Nur’un şimdilik en son ve âhir risalesine Asâ-yı Musa namını vererek işaretle beraber manevî karanlıkları dağıtacağını müjde ediyor. Evet   وَبِالْاٰيَةِ الْكُبْرٰى  kelimesiyle Yedinci Şua’a işareti, kuvvetli karineler ile isbat edildiği gibi, aynı kelime, diğer bir mana ile elhak Risale-i Nur’un Ayetü’l-Kübrası hükmünde ve ekser Risalelerin ruhlarını cem’eden ve Arabî bulunan Yirmi Dokuzuncu Lem’aya bu kelâm müstetbeatü’t-terakib kaidesiyle ona bakıyor, efradına dahil ediyor. Öyle ise; Hazret-i İmam-ı Ali (r.a.) dahi bu fıkradan ona bakıp işaret eder diyebiliriz. Hem sair işaratın karinesiyle, hem Mektubat’tan sonra Lem’alar’a, başka bir tarz-ı ibare ile ima ederek Lem’alar’ın en parlağının telifi dehşetli bir zamanda ve hapis ve idamdan kurtulmak ve emniyet ve selâmet bulmak için mana-yı mecazî ve mefhum-u işarî ile Hazret-i Ali (r.a.) kendi lisanını büyük tehlikelerde bulunan müellifin hesabına istimal ederek   وَبِالْاٰيَةِ الْكُبْرٰى اَمِنّٖى مِنَ الْفَجَتْ   yani, “Yâ Rab! Beni kurtar, eman ve emniyet ver.” diye dua etmesiyle, tam tamına Eskişehir hapishanesinde