i’cazının izharına Fahru’l-Âlemîn, Habib-i Rabbü’l-Âlemîn, Seyyidü’l-Mürselîn (sallâllahü tealâ aleyhi vesellem) Efendimiz Hazretlerinin en büyük mucizesi olan, tâ kıyam-ı saate kadar hükmü ve i’cazı baki olacağına iman ettiğim, Kur’an’ın nurları delâletiyle ve Üstadımın mübarek isimlerini vesile-i kabul olmak üzere kullanarak iltica edebiliyorum. Hiç mümkün müdür ki, bu eşiğe yüzümü sürerken “Ya Rab, Üstadım Said Nursî Hazretlerinden razı ol, dâreynde muradlarını hasıl kıl.” diye yalvarmıyayım? Asla ve kat’a. Bu bir vazife olmakla beraber, kanaatça inşaallah vesile-i icabe-i duadır.

   Aziz Üstad, sadîkınızın zaif ruhu bu fani hayatta olduğu gibi, baki ve sermedî hayatta da inşaallah ulvî ruhunuzun cenah-ı şefkatinden ayrılmayacaktır, ayrılamayacaktır ve ayıramayacaklardır.

   Evet gayr-ı kabil-i inkârdır ki, bu fani hayatın dağdağaları arasında, havas ve letaif her zaman müştakı bulundukları münevver ve muhteşem ayineye bakamıyorlar, fakat o meşgaleden feragat edildiği anda, yine Nur bütün haşmetiyle arz-ı didar ediyor. Bu zamanlarda hiç ayrılık hissetmiyorum. Hattâ ihtilâf-ı mekânı da, tesirsiz görüyorum. Yedinci ve Üçüncü Lem’aların bura postahanesine vürudu, Ramazan’ın onbirine tesadüf ediyor. Bir gün postada kalmasına karşılık tutulursa, her bir Lem’a, bu mübarek ayın başından onuna kadar birer gün almışlar ve   اَوَّلُهُ رَحْمَةٌ   olan aşr-ı ulâ-yı Ramazanda, mahall-i maksuda vasıl olmuşlardır. Müftülük ilânına göre tam onuncu gündedir. Dördüncü ve Sekizinci Lem’aları da bu mah-ı gufranın on dördüncü günü aldım. Posta bir gün evvel geldiğine ve bir gün de postada kalışına veya birinci makama sayılırsa bu nurlu eser de, sanki Ramazanın her gününde bir Lem’a alarak, yerini bulmakla, hem bu adetlerin boşuna konulmadığına, hem de   اَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ   olan aşr-ı sani-yi Ramazanda, yazıldığı mahalle yetişeceğine sarahat derecesinde delâlet ediyor.

   Şu saatde şuaatını gözüme sokan güneş gibi, bu kadar nurlu ve zâhir hakaikı, mahza bir inayet-i ilâhî olarak, bu biçareye gösterilen bu mübarek eserlerden, bu nurların bihavlillâh gurupsuz tulû ettikleri mahalle, Utarid ve