(Bediüzzaman Said Nursî Hazretlerinin Barla’da iken Hulûsi Bey’e gönderdiği bazı mektublar son zamanlarda eski evlerinin duvarında teneke kutular içinde bulunmuş, muhterem Hulûsi Ağabeyimizin arzu ve emirleri üzerine Barla Lâhikası’na bu mektuplar da ilâve edilmiştir.)

(İKİNCİ MEKTUBUN TAMAMI)

بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

وَ اِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهٖ

 اَلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكَاتُهُ اَبَدًا دَۤائِمًا

   Aziz ahiret kardeşim ve hizmet-i Kur’an’da gayretli arkadaşım ve ders-i esrar-ı imanîde zekâvetli ve ferasetli talebem ve vefatımdan sonra sadakatli vârisim , biraderzadem;

   Şimdilik şu çam ağacının üzerinde seni hazır ediyorum. Seninle konuşuyorum.

   Evvelâ: Sana geçen mektubda yazdığım şu fıkrayı,

    دَرْ طَرِيقِ عَجْزَ مَنْدِى لٰازِمْ آمَدْ چَارْ چِيزْ

عَجْزِ مُطْلَقْ , فَقْرِ مُطْلَقْ , شُكْرِ مُطْلَقْ , شَوْقِ مُطْلَقْ أَيْ عَزِيزْ

elbette fehmini merak etmişsiniz. İşte “acz ve fakr” sırları, çok Sözlerde bahusus Yedinci Sözde anlarsınız. “Şükr-ü mutlak” sırrı ise, Yirmi Dördüncü Sözün Beşinci Dalının İkinci Meyvesi güzelce gösterdiği gibi, sair Sözler dahi o esas üzerine gidiyorlar. “Şevk-i mutlak” ise, Otuz İkinci Sözün İkinci Mevkıfının Üçüncü Maksadının rumuzları ve Üçüncü Mevkıfının çok yerlerinde o sır izhar edilmiştir.

   Saniyen: Sen ve Hakkı Efendi, beni çok memnun ve mesrur ettiniz ki, gayet güzel Otuz İkinci Sözü sen ve Yirmi Dokuzuncu Sözü Hakkı Efendi yazdınız. Cenab-ı Hak sizlere yazdığınız o risalelerin hurufatı adedince, size rahmetiyle hasenat yazsın.

   Kardeşlerim, çok güzel yazmışsınız. Yanlışları azdır, fakat Yirmi Dokuzuncu Sözde hem evvel, sen bana yazdığın ve bu defa da Hakkı Efendi’nin yazdığında bazı aynı yerde noksan var. Demek nüshanız yanlıştır.