sikke-i haliselerinin teksir ve tamimine çalışmış   اَلسَّبَبُ كَالْفَاعِلِ   mefhumunca, keza bu zat da, her türlü takdire seza ve lâyıktır.

   Bu günahkâr ise, maalesef sâlifü’l-arz zevatın hiçbirisiyle kabil-i kıyas değildir. Madem Üstad-ı âlî böyle görmüşler ve bu şekilde buyurmuşlar. Küfran-ı nimet etmeyip, tahdis-i nimet suretinde kabul eder. Ve gördüğüm sahife-i siyahımın sahife-i beyaza tahvilini, Cenab-ı Haktan tazarru ve niyaz eder ve rahmet-i Rahmana iltica eylerken, teveccühat-ı Üstadanelerinin bekasını yürekten dilerim, efendim.

Sabri

*

   Pek muhterem Üstadım efendim hazretleri

   Yirmi Yedinci Mektubu bil’istinsah huzur-u ekremîye takdim ediyorum. Fakat takdir ve hitabe-i fazılânelerine lâyık olmayan bu abd-i pür kusur ve âciz hakkında, şu mektubatın mukaddimesinde kemal-i hararetle ve pek müşfikane mütalaat ve ulvi beyanat serdiyle, müşfik bir vâlideden daha eşfak bir Üstad-ı bînazîr ve mesîl bulunduğunuz her zamanki maruzatımı isbata bâriz bir delildir.

   İkinci üstadım olan muhterem Hulûsi Beyefendinin, her sözleri nurlu ve hakikatlı ve vüzuhlu ve hakîmâne kaleme alması, hakiki üstada has bir talebe bulunduklarını her türlüsüyle isbat etmektedir.

   Ezcümle: Felaketzede bir dostuna yazdıkları ve mektubatın nihayet kısmına dercedilen manevî teselliyet ve tarziyenamede ne büyük hakikatleri feth ediyorlar ve ne bitmez, tükenmez vesaya-yı hakîmaneyi izhar ediyorlar ve ne tam manasıyla nur fabrikasının metalarını değeriyle alıp, hakkıyla ve lâyıkıyla satıyorlar. Çok istifade ettim. Allah birinci ve ikinci üstadlarımdan çok razı olsun.

   Elhâsıl: “Barika-i hakikat, müsademe-i efkârdan çıkar.” mefhumunca hakkıyla, tamamıyla, lâyıkıyla sena edemediğim Nur Risaleleri, bir çok ihvanı tahrik ve ikaz etti. Onlar da “Hazâinü’l Envar”dan alıp saçmakta oldukları parlak hakikatler ve nuranî mebhaslar ve çok ticaretli işler ve hoş manzaralı