zulm û zulumato me’newî raşonayo, û nurê Quranî û heqîqetê îmanî neşir kerdî. Nawnayo ke her yew tira, warisêk Ceddê emcedê xo yî.

Eke bêro vatiş: Hîkmet û hetê xoyê rehmetî çi yo ke ê fîtneyê goniyin û dehşetinî ameyê sereyê Îslamiyetê mubarekî û ‘esrê seadetê nuranî? Çunke ê, layiqê qehrî nêbî.

Cewabê ey: Senî ke wisarî de yew firtoneyo dijnino dehşetin, qabîliyetanê her taîfeyê nebatan, toximan û daran têwdano/tehrîk keno, dano înşkîşafkerdiş; her yew mehsusê xo vilike akeno; viyareno wezîfeyêko fitrî ser. Wina zî, fîtneyo ke yeno sereyê sehabî û tabîiyan zî, qabîliyetanê muxtelîfanê ê ciya ciyayan, ke hukmê bezreyan de yî, tehrîk kerd û qemçî kerd, vatişê; “Îslamiyet taluke de yo, şewat esto!” reyde her taîfe tersnay, seba pawitişê Îslamiyetî vazdnay. Her yewî, goreyê qabîliyetê xo, wezîfeyanê zafane û muxtelîfan ra yew wazîfeyê camîaya Îslamî girewt kiftanê xo ser, bi kemalê cîdiyet xebetiyay. Qismêk înan ra muhafezayê hedîsan, qismêk muhafezayê şerîetî, qismêk muhafezayê heqîqetanê îmanî, qismêk muhafezayê Quranî rê xebetiyayî û hakeza. Her yew taîfe kewt bin barê xizmetêk. Wazîfeyê Îslamiyetî de hawayêk heraretin xebetiyayî. Renganê muxtelîfan de zaf vilikî abiyî. Her cayê alemê Îslamî ke zaf hera yo, o firtone reyde toximî ameyî eştene; nêmeyê erdî tada gulîstanî. Labelê mixabin(maatteessuf) miyanê ê gul û gulîstanan de teliyê fiqrayanê ehlê bîd’ayan zî vejiyayî.

Seke destê qudretî, bi celal o esr çelqizna, bi şîddet tehrîkkerdiş reyde çerexna, ehlê hîmet ardî xeyret û piro sûr kerdî. Quwetêk ‘enîlmerkeziye ke ê hereketî ra ameynî reyde gelek zaf muştehîdê munewwer û muhedîsê nuranî, hafizê qudsî, esfiya û qutbî firnay her cayê alemê Îslamî, da hîcret kerdene.