Gama wendêne, a dîrege, sey deveyî nalaye û bermaye, temamê cemaetî eşnawit. Heta ke Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselam ame het, destê xo da ser, tedir qisey kerd, aye tesellî kerde, dima vinderte. No Mûcîzeyê Ehmediye ‘eleyhisselatu wesselamî, bi gelek terîqan, dereceyê tewaturî de ameyo neqilkerdiş. ¹

Belê, mûcîzeyê TÛâ’ñäÙ ¿Ç˜Rı[˜’ ı

 yî gelek munteşîr, namdar û mutewatiro heqîqî yo. Cemaetêko pîl yê sehabiyan ra, bi pancês terîqan ameyo ² û bi sedan îmamê tabîîn, o mûcîze, bi ê terîqan, esranê xo ra pey rê xebere daya. O cemaetê sehabiyan ra, alimê namdar yê sehabiyan û reîsanê rîwayetê hedîsî ra yê sey Hezretê Enes Îbnê Malîk (Xadimê Nebewî), Hezretê Cabîr Bîn Ebdullah-il Ensarî (Xadimê Nebewî), Hezretê ‘Ebdullah Îbnê ‘Umer, Hezretê ‘Ebdullah Bîn Ebbas, Hezretê Sehl Bîn Se’d, Hezretê Ebû Se’îd-il Xudrî, Hezretê ‘Ubey Îbn-il Ke’b, Hz. Bureyde, Hezretê Umm-ul Mumînîn Umm-u Seleme ke namdarê alimanê sehabiyan ê û sey reîsanê rîwayetê hedîsî, her yew tira, sereyê yew terîqî de, ‘eynî mûcîze xebere daya ummetî. Sere de Buxarî, Muslîm, kitabê sehîhî, o mûcîzeyo kubra yo mutewatir, bi terîqanê înan, xebere daya ‘esranê xo ra pey. 

Ha yo, Hezretê Cabîr terîqê xo de vano ke; wexto ke Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, Mescîdê Şerifî de xutbe wendêne, estuna huşke ke tira Qı[˜’Ù ¿ÇâˆÛX˜Ñı

   ameyêne vatiş, kîşta xo dayêne aya dîrege, wendêne.