ehlê tehqîqî û bi xeberdayîşê heme ehlê hedîsî û na ayete xebere danî ke Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî, Xezweyê Bedir de çengêk herre û tay xîçî girewtî, eştî riyê artêşê kafiran û vato: 1aÛÎAãÛMı ¿Ç˜èÙQÙèŞÙ
. Kelîmeya/çekuya 2aÛÎAãÛMı ¿Ç˜èÙQÙèŞÙ
senî ke yew çeku bî; labelê resaye goşê înan ra her yewî, sey naye, a çengêke herre zî, şiye çimê her yew kafirî. Her yew înan ra, ke halê êrîşî de biy, çimanê xo dir meşxul biyê û tafilê/cade remayê.3
Hem sere de Îmamê Muslîm, ehlê hedîsî xebere danê ke Xezweyê Huneyn de, sey Bedirî, gama ke kafiran, bi hawayêko şedîd êriş kerdêne, hewna çengêke herre eşte û va 4aÛÎAãÛMı ¿Ç˜èÙQÙèŞÙ
senî ke çekuya 5aÛÎAãÛMı ¿Ç˜èÙQÙèŞÙ
şiye goşê înan ra her yewî, biîznîllah, çengêke herre zî şiye çimê înan ra her yewî, çimê xo dir meşxul biyê û remayê6 Ha yo, nê hedîseyê xarîqa yê Bedir û Huneynî, semedo ke miyanî sebebanê normal û qudretê beşerî de niyê, Qurano Mûcîz-ul Beyan ‡ÛÖÛA ÕÛÖÛñ˜MÛ ¿ıØ ÕÛÖÛñ˜MÛ ‡Û Ç’ÄıäˆÛ ¿$Û ÕÛÖ’ò
ferman keno. Yanî, “No hedîse, teberî qudretê beşeriye de yo. Bi qudretê beşeriye ney; belkî bi hawayêko fewqelade, bi qudretê Îlahî biyo.”
