Nimûneyo Çarin: Bi neqla sehîhe, ‘Usame Bîn Zeyd ke fermandarêko cesaretin û xizmetkarêk yê Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî ra yo, vano ke seferêk de ma Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî reyde biy. Seba destawe, cayêko setare nêkewt destê ey. Ferman kerd: ¹ãÛј KÛ\’„ Öıä˜ àÛX˜ÑÚ ¿Û‡˜TıRÛAÕÛşÚ

 Mi va: “Eya, esto.” Emir kerd û va:

¿ıà˜kÛÉı~˜ ‡Û|Ùј ÇÛÎåÙäˆÛ ¿ııˆÛ ÕÛ^èÙğÛ ¿$ı ïÛB˜ÖÙ\ÙúÙäˆÛ ¿Ûı˜ KÛB˜K’ñäÛ ÇıÜÛX˜\Û»ı

ÕÛ^èÙğı ¿$ı ‡Û |Ùј ÇıɘUıRÛAÕÛşı ÖıO˜ÑÛ Ã’  ÇıÅÛ

Yanî, “Daran ra vaje ke seba hacetê Resûlullah biresî pê. Û kerrayan ra zî vaje sey dêsî kom bibî.” Ez şiya, mi va. Siwend wanena ke darî resayê pê, kerrayî biyê dês. Resûlê Ekrem ‘eleyhîsselatu wesselamî hacetê xo ra pey, hewna emir kerd: ²  |Ùј ÇÛåÙäˆÛ ïÛw˜LÛ\ı|˜äÛ

 Ez siwend wanena bi Zatê Zulcelal o ke nefsê mi qebzeyê qudretê ey de yo, darî û kerrayî yewbînan ra abiryayê, şiyê cayê xo.³

Nê her di hedîseyê ke Hezretî Cabîr û ‘Usame înan beyan kenê, Ye’le Îbnê Murre û Geylan Îbnê Selemet-is- Seqafî û Hezretê Îbnê Mes’ûd, Xezweyê Huneynî de eynî xebere danî.⁴