Beşinci Misâl: Kütüb-ü sahiha kat’iyetle beyan ediyorlar ki:
Gazve-i garra-i Ahzab’da, meşhur Yevmü’l-Hendek’te, Hazret-i Cabiru’l-Ensarî kasem ile ilân ediyor: O günde, dört avuç olan bir sâ’ arpa ekmeğinden, bir senelik bir keçi oğlağından bin adam yediler ve öylece kaldı.
Hazret-i Cabir der ki: O gün yemek hanemde pişirildi. Bütün bin adam o sâ’dan, o oğlaktan yediler, gittiler. Daha tenceremiz dolu kaynıyor, daha hamurumuz ekmek yapılıyor. O hamura, o tencereye mübarek ağzının suyunu koyup bereketle dua etmişti. 1
İşte, şu mucize-i bereketi, bin zatın huzurunda, onları ona alâkadar göstererek Hazret-i Cabir kasemle ilân ediyor. Demek şu hadise, bin adam rivayet etmiş gibi kat’î denilebilir.
Altıncı Misâl: Nakl-i sahih-i kat’î ile, hâdim-i Nebevî Hazret-i Enes’in amucası meşhur Ebu Talha der ki: Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm, yetmiş seksen adamı, Enes’in koltuğu altında getirdiği az arpa ekmeğinden tok oluncaya kadar yedirdi. “O az ekmekleri parça parça ediniz” emretti ve bereketle dua etti. Menzil dar olduğundan, onar onar gelip yediler, tok olarak gittiler. 2
Yedinci Misâl: Nakl-i sahih-i kat’î ile, Şifa-i Şerif ve Müslim gibi kütüb-ü sahiha beyan ederler ki: Hazret-i Cabiru’l-Ensarî diyor: Bir zat, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâmdan iyâli için taam istedi. Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm yarım yük arpa verdi. Çok zaman o adam iyâliyle ve misafirleriyle o arpadan yediler. Bakıyorlar, bitmiyor. Noksaniyetini anlamak için ölçtüler. Sonra bereket dahi kalktı; noksan olmaya başladı. Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâma geldi, vak’ayı beyan etti. Ona cevaben ferman etti:
لَوْ لَمْ تَكِلْهُ لَاَكَلْتُمْ مِنْهُ وَ لَقَامَ بِكُمْ Yani, “Eğer kile ile tecrübe etmeseydiniz, hayatınızca size yeterdi.”
