kıyamet ve ahiretten tafsilen haber veren, Muhammed-i Arabî aleyhissalâtü vesselâmdan başka kimdir? Ve kim olabilir?
Hem kütüb-ü enbiyada, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâmın Muhammed, Ahmed, Muhtar manasında Süryanî ve İbranî isimleri var. İşte,
Hazret-i Şuayb’ın suhufunda ismi, “Muhammed” manasında “Müşeffah” dır. Hem Tevrat’ta, yine “Muhammed” manasında “Münhamenna” , hem “Nebiyyü’l-Haram” manasında “Hımyata” , Zebur’da el-Muhtar ismiyle müsemmadır.
Yine Tevrat’ta “El-Hâtemü’l-Hâtem” , hem Tevrat’ta ve Zebur’da “Mukîmü’s-Sünne” , hem suhuf-u İbrahim ve Tevrat’ta “Mazmaz” dır. Hem Tevrat’ta “Ahyed” dir. -1-
Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm demiş: اِسْمٖى فِى الْقُرْاٰنِ مُحَمَّدٌ وَ فِى الْاِنْجٖيلِ اَحْمَدُ وَ فِى التَّوْرٰيةِ اَحْيَدُ buyurmuştur. Hem İncil’de, esma-i Nebevîden صَاحِبُ الْقَضِيبِ وَالْهِرَاوَةِ yani, “Seyf ve asâ sahibi.” -2- Evet, sahibü’s-seyf enbiyalar içinde en büyüğü, ümmetiyle cihada memur, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâmdır.
Yine İncil’de, Sahibü’t-Tâc’dır. -3- Evet, “Sahibü’t-Tâc” ünvanı, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâma mahsustur. Tâc, “amame,” yani sarık demektir. Eski zamanda, milletler içinde, milletçe umumiyet itibariyle sarık ve agel