Ey Rabb-i Rahimim! Resul-i Ekreminin talimiyle ve Kur’an-ı Hakîmin dersiyle anladım ki, başta Kur’an ve Resul-i Ekrem’in olarak bütün mukaddes kitaplar ve peygamberler, bu dünyada ve her tarafta numuneleri görülen celâlli ve cemalli isimlerinin tecellileri daha parlak bir surette ebedü’l-âbadda devam edeceğine ve bu fani âlemde rahimane cilveleri, numuneleri müşahede edilen ihsanatının daha şaşaalı bir tarzda dâr-ı saadette istimrarına ve bekasına ve bu kısa hayat-ı dünyeviyede onları zevk ile gören ve muhabbet ile refakat eden müştakların, ebedde dahi refakatlerine ve beraber bulunmalarına icma ve ittifak ile şehadet ve delâlet ve işaret ederler.

   Hem, yüzer mucizat-ı bâhirelerine ve âyat-ı katıalarına istinaden, başta Resul-i Ekrem ve Kur’an-ı Hakîmin olarak, bütün nuranî ruhların sahipleri olan peygamberler ve bütün münevver kalblerin kutupları olan veliler ve bütün keskin ve nurlu akılların madenleri olan sıddıkînler ve bütün suhuf-u semaviyede ve kütüb-ü mukaddesede senin çok tekrar ile ettiğin binler vaadlerine ve tehditlerine istinaden, hem senin kudret ve rahmet ve inayet ve hikmet ve celâl ve cemal gibi ahireti iktiza eden kudsi sıfatlarına, şe’nlerine ve senin izzet-i celâline ve saltanat-ı rububiyetine itimaden, hem ahiretin izlerini ve tereşşuhatını bildiren hadsiz keşfiyatlarına ve müşahedelerine ve ilmelyakîn ve aynelyakîn derecesinde bulunan itikadlarına ve imanlarına binaen, saadet-i ebediyeyi insanlara müjdeliyorlar. Ehl-i dalâlet için Cehennem ve ehl-i hidayet için Cennet bulunduğunu haber verip ilan ediyorlar. Kuvvetli iman edip, şehadet ediyorlar.

   Ey Kadîr-i Hakîm! Ey Rahman-ı Rahim!! Ey Sadıku’l-Va’di’l-Kerim! Ey izzet ve azamet ve celâl sahibi Kahhar-ı Zülcelâl!