(Ankara’da avukat Hulûsi Bitlisî Aktürk'ün
temyizdeki duruşmada yaptığı müdafaanamesidir.)
11/5/949
Büyük Allah’ın adıyla!
YARGITAY BİRİNCİ CEZA DAİRESİNE SON MÜDAFAA
DURUŞMA NOTLARI
Müvekkillerim altıdır. Bunlardan Nazif Çelebi ile oğlu Salâhaddin Çelebi temyiz talebinde bulunmuşlar, duruşma istememişlerdir. Geri kalan, Said Nursî, Ceylân Çalışkan, Ahmed Feyzi Kul, Ziver Gündüzalp duruşma istemişlerdir. Bu sebeple duruşmaları kabul buyurulan dört müvekkilimi de içine alan Afyon avukatlarından arkadaşım bay Ahmed Hikmet’in bütün inceliklerle bozma sebeplerini açıklayan dosya arasındaki 14/12/948 tarihli vazıh temyiz lâyihalarını tekrar ile teşrihlerine iştirakten sonra arz etmek isterim ki:
Atatürk daha hayatta iken; müvekkillerimden Said Nursî, milli inkılâbı kötülemek bahsinde, Risale-i Nur eserlerindeki yazılarından dolayı Eskişehir Ağır Ceza Mahkemesince birkaç ilim şakirdleriyle beraber 935 senesinde bir sene ağır hapse mahkûm edilmiş. Âhiren aynı eserler, aynı mektuplardan dolayı 943 senesinde Denizli Ağır Cezasında Yüksek Temyiz’in tasdikiyle müeyyed beraat kararı almış oldukları halde; bu sefer de aynı eserler bir küll halinde Denizli Mahkemesince salâhiyetli ilim mütehassıslarına, bilirkişilere Ankara’da tedkik ettirilmiş. Verdikleri rapora göre: Mevzu ve gaye itibariyle dine, akaide taalluk eden bu eserlerin -bazı menfî faraziyelerinin bile suç teşkil edemediği tesbit edilerek- beraatlerini intac ettiği yüksek tasdikinize iktiran ettiği halde, Afyon Mahkemesi Denizli Mahkemesinin dayandığı vesaike, rapora müstenid ve Temyizen musaddak hükmünü beğenmemezlikten gelerek, tekrar-ı sevk ve muhakeme mahiyetinde kalan bir hadiseye, bir hükme, bilirkişiler raporundaki suç teşkiline gayr-ı kâfi faraziyeleri, noktaları yeni baştan indî ve acib mecralara intikal ettirerek, teşdiden ağır cezaya hükmetmiş olması; kanun, usûl, adalet ve vicdan bakımından da çok acıdır.
