telif ile vakti geçen bir adamın, bir amik tedkikat ve taharriyat içinde kaç bin nüsha kitabını buldunuz? En has kardeşlerimde, hangi tenkidli kitabı buldunuz? Tenkid ettiğiniz risalelerden bir nüshadan başka kaç risaleyi buldunuz? Bütün bu mevkufiyette benimle beraber otuz-kırk nüsha kitap buldunuz. Bu nasıl neşriyat olur ki; her birinde birer nüsha bile bulunmamıştır. Bütün itiraz ettiğiniz maddeler, pek safdil ve ısrarcı bir kardeşimiz olan Halil İbrahim'de bazılarından birer nüsha bulunmuş. Onları da ben mecbur oldum; onun ısrar ve iştiyak ve safvetine karşı kendime ait olan bazı ve nim-mahrem dediklerimi göndermiştim. Kaza-yı ilâhî ile bütünü elinize geçti. Bunlardan başka hiçbir kimsede bulunmadı. Demek kararnamede “neşriyat yapıyor” demeleri, bir evhamdan ibarettir. Eğer bu on sene zarfında neşriyat yapsaydım; bulduğunuz bir nüshaya bedel, lâakal yüz nüsha hususan has kardeşlerimde bulunacaktı. Yüz yirmi adamın istintakında ancak otuz-kırk kitap bulunmuştur. Halbuki, biçare çok masum insanları, “Said-i Kürdî’nin âsarının neşriyatına vasıta olmuşlar.” bahanesiyle bu musibete sevk ile süründürdüler.

   Üçüncü Umde: İttihamkârane, mülhid zalimlerin isnadatına istinad eden kararnamede o kadar manasız ve dikkatsiz hükmetmiş ki, görenlerin istiğrabını mucib oluyor.

   Meselâ: Kararnamede sekiz-on sene fasılalı telif ile istinsah tarihleri iltibas ettiriliyor. Geçen sene istinsah edilen ve on sene evvel telif edilen risaleyi, geçen sene telif edilmiş gibi gösteriyor. Hem bir hocanın, bir muallimin etrafındaki şakirdleri ve bir bakkalın samimi müşteri dostları hükmünde olan ve nadiren görüşebildiğim ve bazılarını bir defa gördüğüm bazı dostlarım, bir cemiyetin faal âzaları gibi neşriyata vasıta oluyorlar diye ittiham edilmişler. Acaba benim gibi bir adamın on sene zarfında on dostu bulunması ve o neşriyat dedikleri birer veyahut ikişer nüshadan başka bulunmamakla beraber bunlara, Said’in vasıta-i neşriyatı demek ne kadar manasız olduğu bununla anlaşılır ki; ben on gün, muhbirlerin dediği gibi, niyet edip neşriyat yapsaydım, yüz adamı da bulup neşriyat yapabilirdim. O vakit, bu on senelik neşriyatta her bir kitaptan elinize yüz nüsha geçebilirdi. Halbuki, bu kadar tahkikat-ı amikada Tesettür Risalesi’nden bir tek nüsha ile naşir tevehhüm edilen on masum biçareler bulunmuştur.