kahramanane bir numune-i imtisal belki imamları olmak  gibi çok cihetlerle ayn-ı rahmettir. Fakat bir cihet var ki, beni düşündürüyor. Nasıl bir parmak yaralansa; göz, akıl, kalb ehemmiyetli vazifelerini bırakıp onunla meşgul oluyorlar; öyle de, bu derece zarurete giren sıkıntılı hayatımız yarasıyla kalb ve ruhumuzu kendiyle meşgul eder. Hatta dünyayı unutmak lâzım olduğu bir zamanımda, o hâl beni mason*ların meclisine getirdi, onları tokatlamakla meşgul eyledi. Cenab-ı Hak bu gaflet halini de bir mücahede-i fikriye nev’inden kabul etmek ihtimaliyle teselli buldum.

   Risale-i Nur’un kıymettar muallimi Hafız Mehmed’in kardeşi Ali Gül’ün selâmını aldım. Ben hem ona, hem bütün hemşehrilerine ve Sava’nın bütün ahya ve emvatına binler selam ve dua ederim.

Said Nursî

***

وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ           بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ

   Aziz, sıddık kardeşlerim,

   Sizin sebat ve metanetiniz, masonların ve münafıkların bütün planlarını akim bırakıyor.

   Evet kardeşlerim, saklamağa lüzum yok. O zındıklar, Risale-i Nur’u ve şakirdlerini tarikata ve bilhassa Nakşî tarikatına kıyas edip, o ehl-i tarikatı mağlub ettikleri planlar ile bizleri çürütmek ve dağıtmak fikriyle bu hücumu yaptılar.

   Evvela: Ürkütmek ve korkutmak ve o mesleğin sû-i istimalâtını göstermek.

   Ve saniyen: O mesleğin erkânlarının ve müntesibînin kusuratlarını teşhir etmek.