بِاسْمِهٖ سُبْحَانَهُ

   Aziz, sıddık kardeşlerim,

   Cenab-ı Erhamürrahimîne hadsiz şükürler olsun ki; bu acib zamanda ve bu garib yerde, talebe-i ulûmun kıymetli şerefini ve ehemmiyetli hizmetlerini sizler vasıtasıyla bizlere de müyesser eyledi. Ehl-i keşfü’l-kuburun müşahedesiyle ve müteaddid vakıatla, tahsil-i ilim anında vefat eden bazı müştak ve ciddi talebe-i ulûm, şehidler gibi kendini hayatta ve kendi dersiyle meşgul görüyor. Hatta meşhur bir ehl-i keşfe’l-kubur, vefat eden ve ilm-i sarf ve nahv okuyan bir talebenin kabrinde Münker ve Nekir’e nasıl cevap verecek diye murakabe etmiş ve müşahede edip işitmiş ki; melek-i sual, ondan sordu:   مَنْ رَبُّكَ   “Senin Rabbin kimdir?” dediği zaman, o nahv dersiyle iştigal ederken vefat eden talebe, o meleğe cevabında demiş:   مَنْ   mübtedadır,   رَبُّكَ   onun haberidir.” Nahiv ilmince cevab vermiş, kendini medresede zannetmiş. İşte bu vakıaya muvafık olarak ben, merhum Hafız Ali’yi aynen hayattaki gibi Risale-i Nur’la meşgul olarak en yüksek bir ilimde çalışkan bir talebe-i ulûm vaziyetinde ve tam şehidler mertebesinde ve tarz-ı hayatlarında biliyorum ve o kanaat ile ona ve onun gibi Mehmed Zühdü’ye ve Hafız Mehmed’e bazı dualarımda derim: Yâ Rab, bunları kıyamete kadar Risale-i Nur kisvesinde hakaik-ı imaniye ve esrar-ı Kur’aniye ile ve kemal-i ferah ve sevinçle meşgul eyle. Âmin! İnşallah, Rehber tam bir rehber olup, gençleri ve mahpusları râh-ı İslâmiyete çıkarır. Cenab-ı Hak onu yazanlara her harfine on rahmet eylesin, âmin.

Said Nursî

***

وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ                 بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ

   Aziz, sıddık kardeşlerim,

   Ben merhum Hafız Ali’yi unutamıyorum. Onun acısı beni sarsıyor. Eski zamanlarda bazen böyle fedakâr zatlar, kendi dostu yerine ölüyorlardı,