Hem zaman-ı mazi dahi risaletine bir küllî şahittir ki; irhasat denilen nübüvvetten evvel zuhur eden ve gelecek peygamberin mucizatı sayılan harikalar, tarihlerde ve siyer kitaplarında kat’i tevatür tarzında nakledilen pek çok vakıalar, gayet sağlam bir surette risaletine şehadet eder ve çok nevileri var. Bir kısmı, gelecek “Şehadet”lerde beyan edilecek; bir kısmı da “Zülfikar” da ve tarih kitaplarında sahih bir surette nakledilmiş.
Meselâ: Viladet-i Peygamberiyeye (a.s.m.) yakın bir vakitte Kâbe’yi tahrip etmeğe gelen Ebrehe askerinin başlarına Ebabil kuşlarının elleriyle taşların yağması ve viladet gecesinde Kâbe’deki sanemlerin baş aşağı düşmesi ve Kisra-yı Fars sarayının harap olması ve ateşperest Mecusî'lerin bin seneden beri yanması devam eden ateşi o gece sönmesi ve Bahira-yı Rahip ve Halime-i Sa’diye'nin kat’i ihbarlarıyla, bulutlar başına gölge etmesi gibi çok hadiseler, nübüvvetinden evvel nübüvvetini haber vermişler.
Hem istikbal, yani vefatından sonra onun haber verdiği hadiseler pek çoktur ve çok nevileri var. Birisi, âl-i beytine ve ashabına ve fütuhat-ı İslâmiyeye ait ihbarat-ı gaybiyesidir ki, Zülfikar’da “Mucizat-ı Ahmediye” (a.s.m.) kısmında nakl-i sahih ile seksen vakıanın aynen haber verdiği gibi çıkması; meselâ, Hz. Osman (r.a.) mushaf okurken, Hz. Hüseyin (r.a.), Kerbela’da şehid edilmeleri ve Şam ve İran ve İstanbul’un fetihleri ve Abbasi Devletinin zuhuru ve Cengiz ve Hülagu onu mağlub ve mahvetmesi gibi seksen ihbar-ı gaybî mucizatı, nakl-i sahih ile ve tarih ve siyer kitaplarına istinaden tafsilen yazması gibi, ihbar-ı gaybînin sair nevileriyle ve Muhammed’in (a.s.m.) hakkaniyetine delâlet eden pek çok vakıat-ı istikbaliye ile zaman-ı istikbal dahi kuvvetli ve küllî bir surette risalet-i Muhammediyeye (a.s.m.) ve sadıkıyetine şehadet eder demektir.
Dokuzuncu, Onuncu, On Birinci, On İkinci Şehadetlere işaret eden,
