Onlar o zaman hayır için tıkadıkları kulaklarını şimdi de şer ve azap için tıkamaya mecbur oldular;   اَلْجَزَۤاءُ مِنْ جِنْسِ الْعَمَلِ   Evet, sirkat el ile yapıldığından, el kesilir. Fena sözler ağız ile söylendiğinden, ağıza vurulur; öyleler de, nedamet için sağ elini ağzına ve hacalet için sol elini gözlerine korlar.

    مِنَ الصَّوَاعِقِ   : Bu makamda ra’d ve berk’in yolculara zarar vermekte müttehid olduklarına işareten, yalnız berk’in sıfatı olan saikanın zikriyle iktifa edilerek, ra’dın sıfatı terk edilmiştir. Fakat saika, şiddetli bir savt ile yakıcı bir ateşten ibaret olduğu cihetle ra’dın gürültüsünü de tazammun etmiş bulunuyor. Bu itibarla, ra’dın sıfatı da zikredilmiş demektir.

    حَذَرَ الْمَوْتِ   : Yani yolcuların saikalara karşı parmaklarıyla yaptıkları o gülünç müdafaaları mal, evlat, eşya vesaire gibi şeylerin korkusundan değildir, ancak canlarını Cehenneme teslim edecek olan ölümün korkusundandır. Çünkü musibetin bıçağı kemiğe dayanmıştır. Onlar sevdikleri şeylerden hiçbirisine kederlenmezler, merak etmezler; ancak ölümü ve hıfz-ı hayatı düşünürler.

    وَاللّٰهَ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ   : Bu cümlede bulunan kelimelerin birbiriyle münasebetlerine ve ifade ettikleri nüktelere gelince;  (  و  ), aralarında münasebet bulunan iki şeyi birbirine atfeden bir âlettir. Burada ise mâkabliyle mâba’di arasında bir münasebet görünmüyor. Fakat birinci temsil ile ikinci temsilin arasındaki münasebete bakarak şöyle silsileli birkaç cümleyi ihtar ediyor: Onlar şenlikli olan yerlerden firar ettiler. Şehirlilikten nefret ettiler, gecenin istirahat zamanı olduğuna dair kanuna muhalefet ettiler. Hem, nasihatlere itaat etmeyerek sanki necatları çöllerde imiş gibi sahralara düştüler. En nihayet haybet ve hüsrana uğrayarak her taraftan Allah’ın belâsına maruz kaldılar.