Bi alîyê xwe yê din jî, li axiretê dinêre ku îcad û hebûna heşr û axiretê dixwaze.

   Mesela: Însanek, bi hebûna xwe ve, bi rindiya senetê xwe ve, çawa delaletê hebûn û yekbûna Saniê xwe dike, her wusa, digel hêvî û hest û îstidadên xwe yên ku dirêjî heta ebedê bûne; mirina wî ya bi zûtirkê û zewal û zaîl bûna wî, delaletê li ser hebûna axiretê dike. Ew întizama hikmetê, xeml û xêza înayetê, lutfa rehmetê, wezna edaletê ya ku di hemû mewcûdat de tê xuyanê, çawa şahidê hebûn û yekbûna Sanîê Hekîm in, wusan jî, delaletê çêbûna axiretê û hatina seadeta ebedî jî, dikin.

اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنَا مِنْ اَهْلِ السَّعَادَةِ وَاحْشُرْنَا فِى زُمْرَةِ السُّعَدَآءِ وَاَدْخِلْنَا الْجَنَّةَ مَعَ السُّعَدَآءِ بِشَفَاعَةِ نَبِيِّكَ الْمُخْتَارِ فَصَلِّ وَسَلِّمْ عَلَيْهِ وَعَلٰۤى اٰلِهِ كَمَا يَلِيقُ بِرَحْمَتِكَ وَبِحُرْمَتِهِ اٰمِينَ اٰمِينَ اٰمِينَ