Eğer lisan-ı Kur’an’dan kalb kulağıyla iman derslerini işitip başını kaldırsa, vahdete müteveccih olsa, ubudiyetin miracıyla arş-ı kemalâta çıkabilir, baki bir insan olur.
Ey nefsim! Madem hakikat böyledir ve madem millet-i İbrahimiyedensin (a.s), İbrahimvarî, لَٓا اُحِبُّ الْاٰفِلٖينَ de. Ve Mahbub-u Bakiye yüzünü çevir ve benim gibi şöyle ağla.
(Buradaki Fârisî beyitler, On Yedinci Sözün İkinci Makamında yazılmakla, burada yazılmamıştır.)