Îslamiyetê ye ku bi hezkirinê, yekîtiyê, bi merîfetê, nêzîkbûna ramanan û bi biratiyê alîkariyê ferman dike.

   Binêre, di alema Îslamê de ji nuqteya herî mezin a vê daîreya mezin bigire, heta daîreya herî biçûk girêkeke jiyanê heye. Wekî palpiştiya kes û têkiliyên civakê, ew girêk bi xwe jî bi hev ve ne, bi awayekî li pey hev pişta xwe dane wê nuqteya herî mezin. Nexwe ji wan hemû girêkên jiyanê re, bi dayîna hişyarî –ne fetisandin– û geşedanê re, dê Îslam hişyar bibe, dibe ku bi vî awayî dest bi geşedanê bike.

   Yan na ji ber ku başiyên Ewropayê bi xerabiyên me û berhemên palpiştiya ramanên wan dê bi ked û berhema kesek ji me, bi awayekî bê însafî, bi cerbezeyeke xapînok tên muqayesekirin ^(Têbinî) , ji Ewropayê re dilikiyeke bi tund û bi hesteke ku ji kifteke kûr a li hemberî miletê wan tê, xwenîşandana bi awayekî weledê nemeşrû yê Ewropayê û hîciwa serhildêr, mufteriyane, namûsşikênane ku ji encama ramana şoreşê, meyla xerakirinê û ji cerbezeya xapînok tê û bi hîciwa serhildêr, mufretiyane, namûsşikênane ku ji encama fikra îxtilalê û ji meyla xerakirinê û ji cerbezeya xapînok tê û fîrewniyetî û bi awayekî veşar pesindan û xurûriyeta xwe û bi awayekî bêhay nîşandana dijminatiya xwe a ji Îslamê re û bi hukmê fîrewniyet, enaniyet, xurûrê, li hember gelê xwe ji ber ku li gorî şerîet, aqil û hîkmetê mukellef e û di ciyê hesta şefqetê, meyla nefretê, meyla hezkirinê, meyla hurmetê, xwesteka merhemetê, exlaqê fedakariyê; dixwaze ku hesta piçûkxistinê, meyla nefretê, xwesteka piçûkxistinê, meyla nîşandana cahiliyê, xwesteka xwemezindîtinê û meyla takekesiyê bi cî bike û ji bo bêxîretiya xwe û bêesliya xwe bide nîşandan, di nezera heqîqetê de dibe canî û menfûrek wisa ku wekî mînak: Kesek li Parîsê, di alema sefahetê de kincekî ku li ser jinekê diecibîne, bi tevgereke ehmeqane û caniyane xwestiye ku li seydayek muhterem bike. Lewra xîret jî, ji encama pêdiviya hezkirin, rêzgirtin û ji merhemetê tê. Bê wê qet nabe û xeynî wê derew e, sextekarî ye. Kift, berevajiyê xîretê ye.

   Kaselîsên Ewropayê ku êrîşî muteasiban dikin, her yek ji wan bi qasî sed muteasiban di pîşeyê nexweşînî de muteasib in. Îfrada yek ji vanan ku di medha Şekspîr de kiriye, heke ku seydayek di medha Şêxê Gêlanî de bikira, dê bihata tekfîrkirin.

   Çi heyf! Ka li dora vanan hezkirina gelî û xîreta ji bo gelî...