Lem‘eya Hevdehemîn

(Ev panzdeh Nota ne ku ji Zehreyê hatine)

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Pêşgotin

   Beriya ku ev Lem‘e bê nivîsîn, bi duwanzdeh salan bi alîkariya Xwedê di marîfeta îlahî de min hin lem‘eyên tewhîdê yên di hereketeke fikrî û geşteke qelbî û înkîşafateke rûhî de tezahur bûyî bi Erebî, di awayê notayan de, di rîsaleyên mîna Zehre, Şûle, Hebbe, Şeme, Zerre û Qetreyê de nivîsîbûn. Ewana ji ber ku di awayekî wisa de hatibû nivîsîn ku da ku seriyeke tenê ya heqîqeteke dirêj nîşan bide û tîrêjeke tenê ya nûreke geş nîşan bide, hema tenê ji bo min bixwe wekî bîranînekê û hişyariyekê bû, ji ber vê çendê kêm xelkan jê îstîfade dikir. Nexasim di nav birayên min ên herî bijare û xas de piraniya wan Erebî nexwendine. Li ser israra vana ez bêgav mam ku hinek wan lem‘eyan bişîrove, hinekan jî bi maneyeke kurt bi Tirkî binivîsim. Ev note û rîsaleyên Erebî, ji ber ku Seîdê Nû, pêşî hinekî di awayê şuhûdê ya di ilmê heqîqetê de dîtiye, bêyî ku biguhere, maneya wan hate nivîsîn. Ji ber hindê, hinek cumle di Peyvên din de jî hene, dîsa jî li vir jî tê bibîranîn. Beşeke wê jî ji ber ku gelek kurt in nehatiye ravekirin da ku xweşikayiya xwe ya eslî winda neke.

   NOTAYA YEKEMÎN: Ez bi nefsa xwe re axîbûm û min gotibû: Ey Seîdê xafil! Zanibe ku, ew tişta ku piştî xerabûna vê alemê hevaltiyê bi te re neke û bi xerabûna dinyayê re ji te veqete ne layiqî te ye ku tu