Hezretî Bilal dibêje: Min team anî. Destê xwe yê mubarek danî serê. Peyre taîfe taîfe sehabî hatin, rûniştin, xwarin. Ji miqdarê ku ji wê xwarinê ma re, bi bereketê dua kir. Ji hemû zewcên tahiret re, bi rûniştiye ye.” Ferman kir: “Biçe bide” Ew jî çû, ji nîv bar xurmeyî, bi qasî ku têra çar sed siwariyan bike, zad û zexîre da. Û got: “Mîna ku qet kêm nebûbe, wisan di halê xwe yê berê de ma.” 1
Ha ev mucîzeya bereketê, bi çar sed mirovan re, nemaze bi awayekî ku bi Hezretî Emer re munasebtdar be, hatiye holê. Li pişt rîwayetan, ev hene. Sukûta van, tesdîq e; mebêje ku du-sê xeberên wahid in û bi ser de derbas mebe. Eger bûyerên weha, xeberên wahid bin jî, bi qasî tewatura me’newî, qenaetê didin.
Mînaka Çardehan: Di serî de Buxarî û Muslîm, kitêbên sehîh radigihînin ku:
Pederê Hezretî Cabir wefat dike. Deynê wî pir e; zêde deyndar e; yên ku bi deyn dayêne jî, Yahûdî ne. Cabir, malê eslî yê pederê xwe, da deyngiran (guremayan), qebûl nekirin. Hal ku hal e, fêkiyên rezê wî, dê çend salan jî têra deynê wî neke. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, ferman kir: “Fêkiyên rez biçinin, bînin ser bêderê.” Wisan kirin. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam di nav bêderê de geriya, dua kir. Peyre piştî ku Cabir, ji bêderê, deynên temamê guremayên bavê xwe da, dîsa, bi qasî mexsûlata ku salekê ji rezî tê, li ser bêderê ma. Yahûdiyên ku bavê Cabir deyndarê wan bû, gelek zêde ecêbmayî man û ketin heyretê. 2
Ha ev mucîzeya zelal a bereketê, ne tenê agadarkirina rîwayeta çend rawiyên mîna Hezretî Cabir e; belkî di hukmê tewatura me’newî de, gelek mirovên ku bi eleqeya wan, bi wê bûyerê re heye û li ser navê gelek mirovên ku di dereceya heddê tewaturê de ne, rîwayet kirine.
Mînaka Panzdehan: Di serî de Tirmizî û muheqqîqên mîna Îmamê Beyheqî, ji Hezretî Ebû Hureyre, bi neqla sehîh radigihînin ku:
Ebû Hureyre gotiye: Di xezweyekê de (di rîwayateke din de, Xezweya Tebûkê) artêş ma birçî. Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam ferman kir:
