Belê jiyanek (wisa bihizrînin)  ku hemû wicûd bi hemû nûrên xwe ve siha Wî ne. çawa dibe ku tunebûn (edem) lê peyda bibe? Belê jiyanek ku wicûdeke wacib lazimê Wî ye û navê Wî ye; helbet tunebûn û fena ji tu aliyan ve lê peyda nabin. Belê jiyanek (wisa bihizrînin) ku hemû jiyanên heyîn her tim bi cilweya wê peyda dibin û hemû heqîqetên sabit yên gerdûnê xwe dispêrin Wî û bi Wî li ser lingan e; helbet fena û zewal ji tu aliyan ve lê peyda nabin. Belê jiyanek (wisa bihizrînin) ku çirûskeke cilweya wê wehdetekê dide gelek tiştên (eşyayê kesîre) ku bi fena û zewalê re rûbirû dimînin û wana digihîne beqayê û ji belavbûnê xilas dike û wicûda wê diparêze. Ango jiyan wehdetekê dide kesretê, wê dondar dike; jiyan biçe belav dibe, dieç fenayê. Helbet ev jiyana wacib ku ev çirûskên jiyanê yên holê bêhed cilweyeke wê ne.. belê ev jiyana holê, zewal û fena nikarin nêzîk jî bibin. Şahidekî qet’î yê vê heqîqetê zewal û fenaya vê gerdûnê ye. Ango mewcûdat wek çawa bi wicûdên xwe û bi jiyanên xwe bo jiyana Heyyê Layemût û bo wacibbûna wicûda Wî delîl û şahid in: ^(Haşiye)  eynen welê, bi mirinên xwe û bi zewalên xwe bo herdemî (beqa) û sermediyeta wê jiyanê delîl û şahid in. Çimkî, mewcûdat piştî ku çû zewalê yên li pey wan tên mîna wan jiyanê dibînin û dikevin şûna wan.. eva hanê nîşan dide ku candarekî daîmî heye ku her tim cîlweya jiyanê dide nûkirin.  Wek çawa ew çemê ku li ber tavê biherike, li ser rûyê wî çemî peqpeqok diteyisin û diçin. Yên tên heman teyisandinê nîşan didin û birr bi birr li pey wan diteyisin û vedimirin, diçin; rewşa vê vemirîn û teyisandinê dibin delîla dewama taveke bilind û daîmî. Eynen welê, guherîn û nobetên jiyan û mirina vê mewcûdata gerok şahdebûna dewama yekî Heyyê Qeyyûm dikin.

   Belê ev mewcûdat neynik in. Bes, wek çawa tarîtî neynika nûrê ye, hem tarîtî çiqas zêde be ewqas geşatiya nûrê nîşan dide, ji gelek cihetan ve ji aliyê dijberiyê ve ayînedariyê dikin. Wek mînak, wek çawa mewcûdat bi bêhêziya (ecza) xwe ayînedariya karîna Sani’ekî dikin,