Peyra wexta ku mînbera şerîf hat çêkirin, Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam derket mînberê û dest bi xwendina xutbeyê kir. Gava dixwend, wî dîrekî, mîna hiştirê kir nalîn û giriya, temamê cemaetê pê hisiya. Heta ku Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam hat balê, destê xwe danî serê, pê re peyivî, ew tesellî kir, peyre sekinî. Ev mucîzeya Ehmedî Eleyhisselatu Wesselam, bi gelek terîqan, di dereceya tewaturê de hatiye neqilkirin. 1
Belê, mucîzeya
حَنِينُ الْجِذْعِ
gelek munteşîr û navdar û heqîqî mutewatir e. Ji cemaeteke alî ya sehabiyan, bi panzdeh terîqan hatiye 2 û bi sedan îmamên tabîîn, ew mucîze, bi wan terîqan, ji esrên pey xwe re ragihandiye. Ji wê cemaeta sehabiyan, alimên navdar ên sehabiyan û ji reîsên rîwayeta hedîsan ên mîna Hezretî Enes Ibnî Malik (xadimê Nebewî) Hezretî Cabir Bin Ebdullah-il Ensarî (xadimê Nebewî), Hezretî Ebdullah Ibnî Emer, Hezretî Ebdullah Bin Ebbas, Hezretî Sehl Bin Se’d, Hezretî Ebû Se’îd-il Xudrî, Hezretî Ubey Ibn-il Ke’b, Hezretî Umm-ul Mûmînîn Umm-u Seleme ku navdarên alimên sehabiyan in û mîna reîsên rîwayetên hedîsan, her yek jê, li serê terîqekê, heman mucîze bi ummetê dane agahdarkirin. Di serî de Buxarî, Muslîm, kitêbên sehîh, ew mucîzeya kubra ya mutewatir, bi rêya terîqên xwe, ji esrên pe xwe re ragihandiye.
Ha, Hezretî Cabir, di terîqa xwe de dibêje ku gava Resûlê Ekrem Eleyhisselatu Wesselam, li Mescîda Şerif palê xwe dida dîrekê hişk ku jê re
جِذْعُ النَّخْلِ
dihat gotin û xutbe dixwend. Piştî ku mînbera şerîf hat çêkirin, gava derket ser mînberê, dîrekê tehemmul nekir û mîna hêştirê deng da, kir nalînî û giriya. Hezretî Enes, di ragihandina xwe de dibêje ku mîna gamêşê giriya; mizgeft lerizand. Sehl Ibnî Se’d, di ragihandina xwe de dibêje ku hem ji ber ku ew giriya,
