(Bîst û penc sal berê, di Remezanê da ji paş nîvrojê şûnda, min Rêzikana Navên Xwedê yên Xweşikî yê Pîrê Geylanî yê, min xwend. Ji  min ra arzûkî hat ku, ez bi Navên Xweşik va niyazekî binvîsim. Lê wê çaxê ev hinda hat nivîsanê. Min çêkirina minanekî, niyaza navêna xweşika wî Hostayê xwe yê pakînî yê xwest. Hayho! Ji rêzikandinê ra hilîka min tune ye. Min çênekir, nîvcû ma. Ev niyaza, bi nivîsoka Pencere ya ku Nivîsara Sî û Sisêya a Gotina Sî û Sisêya ye yê va hatibû doçikandinê. Bi hevwariya wargê va bal vê derê va hat hildanê.)

هُوَ الْبَاقٖى

حَكٖيمُ الْقَضَايَا نَحْنُ فٖى قَبْضِ حُكْمِهٖ ۞ هُوَ الْحَكَمُ الْعَدْلُ لَهُ الْاَرْضُ وَ السَّمَاءُ

عَلٖيمُ الْخَفَايَا وَ الْغُيُوبِ فٖى مُلْكِهٖ ۞ هُوَ الْقَادِرُ الْقَيُّومُ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَاءُ

لَطٖيفُ الْمَزَايَا وَ النُّقُوشِ فٖى صُنْعِهٖ ۞ هُوَ الْفَاطِرُ الْوَدُودُ لَهُ الْحُسْنُ وَ الْبَهَاءُ

جَلٖيلُ الْمَرَايَا وَ الشُّؤُنِ فٖى خَلْقِهٖ ۞ هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ لَهُ الْعِزُّ وَ الْكِبْرِيَاءُ

بَدٖيعُ الْبَرَايَا نَحْنُ مِنْ نَقْشِ صُنْعِهٖ ۞ هُوَ الدَّائِمُ الْبَاقٖى لَهُ الْمُلْكُ وَ الْبَقَاءُ

كَرٖيمُ الْعَطَايَا نَحْنُ مِنْ رَكْبِ ضَيْفِهٖ ۞ هُوَ الرَّزَّاقُ الْكَافٖى لَهُ الْحَمْدُ وَ الثَّنَاءُ

جَمٖيلُ الْهَدَايَا نَحْنُ مِنْ نَسْجِ عِلْمِهٖ ۞ هُوَ الْخَالِقُ الْوَافٖى لَهُ الْجُودُ وَ الْعَطَاءُ

سَمٖيعُ الشَّكَايَا وَ الدُّعَاءِ لِخَلْقِهٖ ۞ هُوَ الرَّاحِمُ الشَّافٖى لَهُ الشُّكْرُ وَ الثَّنَاءُ

غَفُورُ الْخَطَايَا وَ الذُّنُوبِ لِعَبْدِهٖ ۞ هُوَ الْغَفَّارُ الرَّحٖيمُ لَهُ الْعَفْوُ وَ الرِّضَاءُ

   Hey nefsa min! Tu wekî dilê min bigirî û biqîre û bêje ku:

   Ez pûç im, yê pûç naxwazim.

   Ez ahesteyîm, yê aheste naxwazim.

   Min rewanê xwe da Rehman, yê dinê naxwazim.

   Dixwazim, lê yarekî payîdar dixwazim.

   Ez hûrçik im, lê rojekî timanî yê dixwazim.

   Ez hîçê di nav hîçê dayim, lê van hebûkan giştan dixwazim.