Rûyê wê yê sisêyan: Rûyê ku li hewesên merva dinêre û perda sersemiyê ye û leyîzgeha hewesên cîhanperestan e. Ev rûya pîs e. Lewra pûç e, borîk e, êşdar e, dixapîne. Êdî piçûkandina di hedîsê da hatiye û nefrîna ku merivên xwedanê bingehê kirine, di vî rûyî da ye.

   Hêjakarane û rindkirinane ya axiftina Qur’ana Huwîdedarî ya ji heyîk û hebûkan dayî, li du rûyê pêşîn dinêre û cîhana daxwaza hevalêd Pêxember û a mirovên Xwedê yên dinê, di du rûyê pêşîn da ye. Niha êd ku cîhanê dipiçûkînin çar cûre ne.

   Ê yekê: Merivên xudanê zanînê ne ku ji nasîna Xwedê ra û ji evîn û peristina wî ra çeper dikişîne. Lewra dipiçûkîne.

   Ê diduyan: Merivên xudanê cîhana dinê ne ku, yan karên vê cîhanê yên neçareyî wana ji karê cîhana dinê yê engel dike, yan jî, bi bawerîkî di cêrga dîtinê da yî va li gorî balatî û rindiyên bihiştê da cîhanê çirkîn dibîne. Erê çawan mirovekî rind li ber Yûsif Pêxember were danînê dîsa kotî dixuyê. Çi hind rindiyên cîhanê yên hêja hene li ber rindiyên bihiştê werin danînê di ciyê hîçê da ne.

    Ê sisêyan: Cîhanê dipiçûkîne. Lewra cîhan bi destê wî nakeve, ev piçûkandina hanê ji nefrîna cîhanê da nayê, ji hezkirina wê da pêş va tê.

   Ê çaran: Cîhanê dipiçûkîne. Lewra cîhan bi destê wî dikeve, lê namîne, diçe. Ew jî hêrs dibe ji bo belandinê ra dipiçûkîne. Dibêje, “pîs e.” Ev biçûkandina jî ji hezkirina cîhanê da pêş va tê.

   Tewş ev e ku, piçûkandina hêja ew e ku, ji evîna cîhana dinê da û ji hezkirina nasîna Xwedê da pêş va were. Divêk ew e ku, piçûkandina hêja du keriyên pêşîn e. Xwedayê Bala, me ji wana bigerîne,

   Amîn, bi hurmetî seyyidî l-murselîn.

***