Êdî ji donzdeh pencereyêd cihê cihê da û ji dozdeh rûyê li jorê borî da pencerekî mezin vedibe ku, bi tavekî bingehiyî dozdeh renga va tektî û yektîya Xweda û balatiya xwedatiya wî rava dide.

   Êdî, hey bedbext koranker! Tu vê pencereya fire ya bi hindî vê çembera zemînê, belkî bi hindî bingera wê ya salîniyê, bi çi va dikarî bigirî û bi kîjan perda gêjaniyê va dikarî veşêrî?

   PENCERA HEFTA

   Çêkberên perişandiyî li rûyê vê cîhanê dayî, pirr dûzana wan û pirr rêzana wan û pir sosana wan û hêsatiya çêkirina wan û hevmînaniya wan û tek aferanîkî ravadana wan, çawa ku bîvêtiya hebûna Hostakî Huwîdedar û balatiya karîna wî û yektiya wî, di pîvanekî pir fireh da rava didin; werre jî, ji ancûrêd hişk û sade da çêkirina hevgirtiyên bêbergeh û cihê cihê û dizgûn e, bi jimara hevgirtiyan va dîsa ji bivêtiya hebûna wî Hostayê Huwîdedar ra guwahiyê û ji yektiya wî ra awir dide. Di gel ku bi tewşa xwe ya komanî va di awakî pirr ronak da balatiya karîna wî û yektiya wî rava dide. Mînanî ku tezebûna di hengama girêdan û pişkivaniya ku jê ra girêdanî hebûkan tê gotinê da di dawiya cêrgê da di nav têkilî û tevliheviyêda, di dawiya cêrgê da bi paqijan û cihêyandinekî va nimûne; di tewşa ku toxim û kokên di xweliyê da pirr tevlihev in, di awakî ku tu şaş nake, gongilêd wan û gewdên wan, paqijandin û cihêyandin û mayeyên tevlihevî dikevin daran, bal pelk û kulîlk û mêwan va belavandin û mayeyên xwarinêyî di awakî tevlihev da bal kuncikên gewdê va diçiyana bi balatiya huwîdeyê û bi balatiya rêzanî va cihêyandin û belavandin, dîsa bivêkiya hebûna wî huwîdedarê bê bergeh û wî zanayê bê bergeh, wî karînkarê bê bergeh û balatiya karîna wî û yektiya wî rava dide. Çawan ku kişwerê hûrçikan, bal cêrga zevîkî fîreh û bê bergeh va tîne, di her gavê da bi balatiya huwîdeyê va diçîne û diçine. Teze teze rêjeyên heyîkan, ji wî da girtin û bi wan hûrçikên hişk û aheste û nezan va, bihîkdarane û pirr huwîdedarane û karînkarane bê bergeh olamêd dizgûn, bi wana da dîtin, dîsa bivêkiya hebûna wî Karînkarê Mezinkar û wî Hostayê Baladar û balatiya karîna wî û mezinatiya Xwedatiya wî û yektiya wî û balatiya hûmaniya wî rava dide.

   Êdî bi van çar rêyan va pencerekî mezin, ji nasîna Xwedê ra vedibe û di pîvanekî mezin da hostakî huwîdedar, ji hiş ra rava dide. Niha hey gêjê bedbext! Tu di vê tewşê da dîtin û nasîna wî nexwazî, hişê xwe derxîne bavêje, bibe dewar, xelas bibe.