Gava Yek: Ayeta

فَلَا تُزَكُّٓوا اَنْفُسَكُمْ

 balê va awir dide.

   Gava Diduya: Ayeta 

وَلَا تَكُونُوا كَالَّذٖينَ نَسُوا اللّٰهَ فَاَنْسٰيهُمْ اَنْفُسَهُمْ

balê va awir dide.

   Gava Sisêya: Ayeta

مَٓا اَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّٰهِ وَمَٓا اَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ

 yê balê va awir dide.

   Gava Çara: Ayeta   

كُلُّ شَىْءٍ هَالِكٌ اِلَّا وَجْهَهُ

Yê balê va awir dide. 

   Ravedayînekî kurtê van Çar Gavana ev e ku:

   Di gava yekê da: Mînanê ku ayeta  

فَلَا تُزَكُّٓوا اَنْفُسَكُمْ  

 yê awir dide yê; nepakandina nefsê ye. Lewra merif li gorî çêktin û afirîka xwe va ji nefsa xwe hez dike. Belkî di serî da û bi xwe bi xwe, ji xwe tenê hez dike. Her tiştê dinê, ji xwe ra gorî dike. Di awayê hêja yê Xwedê da xwe dipesinîne û bi pakandinekî hêja yê Xwedê va xwe ji kêmasiyan dipakîne û dûr dike. Bi hindê ku ji dest tê yê da kêmasiyan ji xwe ra hêja nabîne û hilnade. Di rewşa ku ji xwe ra perestinê dike yê da bi zora te va ji xwe da ran dike. Heta amadî û leşikên ku di çêktina wî da hatine danînê û ji bo pesn û pakandina Xweda yê Periste yê Bingehîn va jê ra hatine dayînê yê ji xwe ra dixebitîne. Ji  raza

مَنِ اتَّخَذَ اِلٰهَهُ هَوٰيهُ

  yê ra xuyagah dibe, xwe dibîne, bi xwe dipesine, xwe begem dike.  Êdî, di vê cêrgê da û di vê gavê da pakandin û paqijandina wî, nepakandin û nepaqijandine.

   Di gava diduya da: Mînanê ku ayeta

وَلَا تَكُونُوا كَالَّذٖينَ نَسُوا اللّٰهَ فَاَنْسٰيهُمْ اَنْفُسَهُمْ

  yê xwendîka wê dide yê, xwe bîrvakiriye, agaha wî, ji wî tune ye. Mirinê bihoşe, dide merfê dinê; pûçanî û çûyînî bibîne, ji xwe ra nagire. Di cî yê renc û olamê da xwe bîrva kirin, lê di ciyê girtina kirî û hildana paran da xwe hoşandin û bi zoranê va alî kişandin, daxwaza nefsa kotî ye. Di vê wargê da pakandin û paqijandin û perwerandina wî, vajîka vê tewşê ye. Dibê, di nav bîrvakirina xwe da xwe bîrvakirine. Dibê, di paran û xwestinan da xwe bîrvakirine û di mirin û olamê da xwe hoşandine.

   Di gava sisêya da: Çawan ku ayeta

مَٓا اَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّٰهِ وَمَٓا اَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ

  yê xwendîka wê dide yê, daxwaza nefsê,