Çawa hostakî ku çerx û dolabên pabrîkekî di nav huwîdekî da dizivirîne yê, di cêrga giratî û dûzana pabrîkekî da, pîşe û hostatiya xwe rava dide. Were jî karînkarekî mezinkarê ku ji roja gir ra bi tevê stêrkên gerrok va tewşa paprîkeyê daye û wan gilokên bêtir gir, mînanê kevirkaniya û wekî çerxên paprîkeyî, li dora wî da digerîne, cêrga karîn û huwîdeya wî, di wî gûneyê da, ji nêrînê va dixuyê.

تَلَئْلُأً فٖى حِشْمَةٍ تَبَسُّمًا فٖى زٖينَةٍ

   Dibê, hem li rûyê asîmana da, di nav çagirînekî were da, pertewiyekî û di nav sosikekî da kenekî were heye ku, çire padîşahekî mezin û çire pîşekî rindî Hostayê Mezinkar hebûnî rava dide, mînanê ku di rojên şênayî da, pirr çirayên alatirîkê cêrga çagerîna padîşah û di hilkişanên bajarvaniyê da, cêrga balatiya wî rava dide, asîmanêd mezin bi wan stêrkên xwe yê çagerîn û sosik va balatiya padîşahiya Hostayê Mezinkar û zîbatiya pîşeyî werekî ji nêrîna tûj va rava didin.

مَعَ اِنْتِظَامِ الْخِلْقَةِ مَعَ اِتِّزَانِ الصَّنْعَةِ

   Hem dibêje ku, li rûyê asîman da dûzana aferîkan û di nav teraziyan da rêzana çêkberan bibîne û bizane ku Hostayê wan çere karînkar e û çere huwîdedarbûna wî bizane. Erê, mînanî ku kesekî ku gewdeyên yan jiyandarên cihê û piçûk dizivirîne û ji bo olamekî ra diçerxîne û bi teraziyekî arizî va her yekê wan, di rêyekî xuyayî da dajoye, cêrga karîn û hoyda wî û cêrga olamitî û serbendiya gewdên gerokî yê ji wî ra rava didin. Asîmanêd gir bi wê giraya xwe ya bêter û bi stêrkên xwe yê bêberge va û ewan stêrkana jî, bi mezinatiya xwe yê bêter û bi gerên xwe yê pirr zorak va bi hindê hûrçikî û bi endaza dûdikekî va ji bergên xwe derbaznebûna wan û bi hindê deheka demkutekî va ji olamê xwe şûn da nemayîna wan rava didin, ku Hostayê wan ê mezinkar, çerre bi teraziyekî nazikê arizî va xwedatiya xwe digerîne, ji nêrîna tûj ra rava didin.

تَشَعْشُعُ سِرَاجِهَا تَهَلْهُلُ مِصْبَاحِهَا تَلَئْلُؤُ نُجُومِهَا تُعْلِنُ لِاَهْلِ النُّهٰى سَلْطَنَةً بِلَا اِنْتِهَاءٍ

   Dibê, çerakî ronîdarî germkarî wekî rojê, bi banê asîmanê sosik da darandin û bi cixêzên roj û şevê va di rûpelên havîn û zivistanê da ji nivîsana nivîsarên yezdanî ra bal awayê hoqekî roniyê va anîn û mînanê mîlêd pertewînê se’etên mezinê li keleh û ronîgahên bilindayiyê, di kunbeta asîman da, hîvê ji saeta mezina demê ra mîlekî gerand di çehreya pirr hîvên cîhêk da, ji her şevê ra goya heyvekî dinê dihêle.