Ristemê Zal: Binêre: Rustemê Zal.

Rustemê Zal: Bi navên Rustemê Sîstanî û Rustemê Kurê Zal jî tê zanîn, lehengekî efsaneyî ye. Şerên ku Rustem ketiye wan, qehremaniyeke bêmînak di wan nîşan daye û bûye sembola mêranî, jêhatîbûn û bihêzbûnê. Derbarê bûyin û mirina wî de agahiyên tam û durust tunin.

Ruxseta Şer‘iye: Peyva “ruxset”ê di ferhengê de tê maneya hêsankirinê. Di fiqha Îslamê de ji hukmekî muweqqet re tê gotin ku ji ber zehmetî, mecbûrîbûn yan jî pêdiviyê, îmkanê dide ku mirov tiştekî bi cih neîne, ango ezîmetê terk bike. Mesela rojîgirtin ji mukellefan re ezîmet e. Lê ji kesên nexweş û rêwî re ruxseta şer‘iye heye; ango dikarin rojî negirin, paşî ku nexweş rihet bû, rêwî jî gihate cihê xwe, divê rojiya ku xwarine bigirin.

Se‘dê Teftazanî: (1318-1395) Se‘duddîn Mes‘ûd b. Umer. Teftazanî di belaxet, mentiq, matematîk, kelam, fiqih û gelek ilmên din de hatiye naskirin. Se‘dê Teftazanî nivîskarê gelek kîtabên ku li alema Rojhilat ya Îslamê (bi taybetî jî li Kurdistanê) têne xwendin e. Berhemên wî yên herî girîng ev in: el-Mutewwel, Muxteser, Şerhu’r-Rîsaletî’ş-Şemsîyye, el-Meqasid, el-Mîftah û Şerhu’l-Keşşaf.

Sedda Zulqerneyn: Zulqerneyn mirovek e ku Xwedê hikmet û qudret daye wî. Lê gelo pêxember e yan na, ev raman tiştekî bi gengeşe ye û tam ne diyar e. Li gorî hinek mufessiran Zulqerneyn yek ji padîşahên Yemenê ye. Di Qur’ana Pîroz, di Sûretê Kehf de tê gotin ku Zulqerneyn bûye hakimê rojhilat û rojava û ji bo gelên mezlûm ji yên zalim biparêze bendek ava kiriye. Hinek mufessiran gotine benda ku Zulqerneyn çêkiriye di navbera sînorê Ermenîstan û Azebeycanê de ye û li hemberî êrîşa Tataran hatiye avakirin. Hinekên din jî gotine benda ku wî ava kirî Seda Çînê ye û ji ber êrîşên Moxalan hatiye çêkirin. Tişta bêguman ew e ku Zulqerneyn bendek li hember gelên ku li ser rûyê erdê xirabî dikirin û ji wan re Ye‘cûc û Me‘cûc dihate gotin çêkiriye.

Seîdê Berê û Seîdê Nû: Bedîuzzeman li ser jiyana xwe kûr fikiriye û li du dewran parve kiriye. Ji ya heta bi sala 1922an re gotiye dewra Seîdê Berê, ji ya ji 1922an heta sala wefata wî 1960î re jî gotiye Seîdê Nû. Çawa ku di jiyana gelek alimên Îslamê de jî çêbûye; seyra jiyana Bedîuzzeman ya heta bi çilsaliya wî û ya piştî hingê ji hev cuda ne. Di dema Seîdê Berê de Bedîuzzeman bi piranî li ser mijarên civakî û siyasî rawestiyaye.