Elhasıl: Ekrad ve ulemasının istikbalini temin etmek istiyoruz. "İttihad" ve "terakki" manasındaki hissemizi isteriz. Üzerinize hafif, yanımızda çok azim bir şey isteriz.

   S— Maksadını müphem bırakma, ne istersin?

   C— Camiü’l-Ezher'in kızkardeşi olan “Medresetü’z-Zehra” namıyla dârülfünûnu mutazammın, Kürdistan’ın merkezi hükmünde olan Bitlis ve iki refikası ile Bitlis’in iki cenahı olan Van ve Diyarbekir’de tesisi! Emin olunuz, biz Kürdler başkasına benzemiyoruz. Yakînen biliriz, hayatımız Türklerin hayat ve saadetinden neşet eder.

   S— Nasıl? Ne gibi? Ne için?

   C— Ona bazı şerait ve varidat ve semerat vardır.

   S— Şeraiti nedir?

   C— Sekizdir.

   Birincisi: Medrese nâm, meluf ve menus ve cazibedar ve şevk-engiz itibarî olduğu halde büyük bir hakikatı tazammun ettiğinden, rağabatı uyandıran o mübarek “medrese” ismi ile tesmiye.

   İkincisi: Fünun-u cedideyi, ulûm-u medaris ile mezc ve derc; ve lisan-ı Arabî vacib, Kürdî caiz, Türkî lâzım kılmak.

   S— Şu mezcde ne hikmet var ki, o kadar tarafdarsın; daima söylüyorsun?

   C— Dört kıyas-ı fâsid ⁽¹⁾  ile hasıl olan safsatanın zulmetten muhakeme-i zihniyeyi halâs etmek, meleke-i feylesofane taklid-i tufeylâneye ettiği mugalâtayı izale etmek...